Veel gezinnen met adoptieproblemen ervaren onbegrip bij hulpverleners. Elk kind dat opgroeit loopt wel eens vast of weet even niet meer hoe het verder moet. Een geadopteerd kind is daarin niet anders. Als er problemen zijn in de opvoeding wordt bij een geadopteerd kind al snel gedacht dat het met de adoptie te maken heeft.
Ik ben zelf op 9 jarige leeftijd geadopteerd. Toen ik 19 was heb ik mijn biologische familie teruggevonden. Tijdens mijn studie heb ik me meer verdiept in de problemen die rond adoptie kunnen spelen, zowel vanuit de ouders als vanuit het kind. Veel adoptiegezinnen stuiten op onbegrip van hulpverleners omdat vaak te snel de conclusie wordt getrokken dat de problemen zijn ontstaan doordat een kind is geadopteerd. Tijdens mijn loopbaan heb ik verschillende adoptieouders en kinderen begeleid bij het vinden van de oorzaak van de problemen.
Daarnaast zijn er genoeg adoptiekinderen die verlangen naar antwoorden op vragen over hun afkomst en die meer willen weten over waar ze vandaan komen. Als zij die antwoorden eenmaal hebben gevonden en misschien zelfs contact hebben met hun biologische familie is het niet altijd zo rooskleurig als op TV bij “Spoorloos”. Dan dienen zich vaak nieuwe problemen aan op gebied van loyaliteit, verantwoordelijkheidsgevoel, verwachtingen, “bij wie hoor ik nu?”. Ook in deze situaties kan ik via coaching helpen om dit allemaal een plek te geven.
Adoptieproblemen
Hieronder een aantal voorbeelden van problemen die rondom adoptie kunnen optreden.
- Moeilijkheden op school
- Hechting
- Identiteit – wie ben ik?
- Loyaliteit – waar hoor ik bij?
- Discriminatie
- Emotionele problemen zoals angst, depressie, isoleren, agressie en antisociaal gedrag
Doordat ik zelf geadopteerd ben kan ik me goed in de situatie van een geadopteerd kind inleven en achterhalen of bepaalde problemen gerelateerd zijn aan adoptie of dat ze een andere oorzaak hebben.